پرونده کلاهبرداری بوئینگ نشان می‌دهد که برخی از کسب‌وکارها هنوز آنقدر بزرگ هستند که شکست بخورند

در ژانویه، پرواز شماره 1282 خطوط هوایی آلاسکا زمانی که یک دوشاخه در را در ارتفاع بیش از 10000 فوتی گم کرد، تقریباً از آسمان سقوط کرد و منجر به کاهش فشار سریع کابین اصلی هواپیما شد.

اگرچه کسی کشته نشد، اما این حادثه پس از دو سقوط مشابه بوئینگ ساخت 737 هواپیمای مکس در سال‌های 2018 و 2019 سقوط کرد و 346 نفر کشته شدند.

این سقوط‌ها جرقه تحقیقات وزارت دادگستری ایالات متحده (DoJ) را برانگیخت و منجر به متهم شدن بوئینگ به یک فقره توطئه برای کلاهبرداری از قانون‌گذاران در سال 2021 شد.

وزارت دادگستری موافقت کرد که در صورتی که شرکت بوئینگ متعهد به پرداخت 243.6 میلیون دلار (190 میلیون پوند) جریمه کیفری و وارد کردن یک مجازات سه ساله شود، بوئینگ را تحت پیگرد قانونی قرار ندهد دوره آزمایشی که شامل اجرای برنامه انطباق و اخلاق بود. اما حادثه خطوط هوایی آلاسکا، وزارت دادگستری را بر آن داشت تا پرونده را دوباره باز کند و منجر شد که بوئینگ با اعتراف به گناه خود موافقت کند. به شارژ اصلی و پرداخت 243.6 میلیون دلار اضافی.

دولت ایالات متحده اکنون در موقعیتی قرار دارد که باید تصمیم بگیرد که آیا با شرکتی که جنایت را پذیرفته است یا خیر، تجارت کند یا خیر. این امر به ویژه برای کشوری که به طور معمول حق رای را از مجرمان سلب می‌کند بسیار شرم‌آور است.

اما ظاهراً، دولت ایالات متحده مایل است به سمت دیگری نگاه کند. در سال 2006، نیروی هوایی ایالات متحده به “علاقه تجاری قانع کننده” در اجازه دادن به شرکت اتهامات جناییمرتبط با جنایت نقض، که به بوئینگ اجازه داد تا به رقابت برای قراردادهای دفاعی ادامه دهد.

بوئینگ تنها شرکت بزرگ با تاریخچه شطرنجی نیست که دولت ایالات متحده مایل به تجارت با آن است. در سال 2008، زیمنس به استفاده معمول از رشوه برای تضمین قراردادهای عمومی اعتراف کرد، اما از محکومیت خودداری کرد، که به آن اجازه داد تا وضعیت خود را به عنوان “پیمانکار مسئول”.

وابستگی عمیق است

اعتراف به انواع اعمال جنایتکارانه، به منظور تجارت با دولت ایالات متحده، ظاهراً یک شرکت را غیرمسئول نمی کند. ممکن است بگویید برخی از شرکت‌ها آنقدر بزرگ هستند که شکست بخورند، زیرا دولت بسیار به آنها وابسته است.

وابستگی‌های مسیر عمیق هستند، هزینه‌های تعویض بسیار زیاد است، و وابستگی های دوجانبه بین این احزاب وجود دارد. برای بوئینگ، بزرگ بودن بیش از حد برای شکست به معنای ادامه امنیت میلیاردها دلار در قراردادهای دفاعی.

این برای مشتریان بوئینگ چه خطوط هوایی و چه مسافران چه معنایی دارد؟ و مهمتر از آن، آیا بوئینگ راه خود را اصلاح خواهد کرد؟ رفتار آن نشان می‌دهد که در یک تله اعتماد افتاده است—از آنجایی که ریسک‌پذیری گذشته نتیجه داد، به نظر می رسد معتقد است که ادامه این کار در آینده نیز سودآور خواهد بود.

حتی زمانی که بوئینگ با نشانه‌های واضحی مواجه شد که نشان می‌داد مشکلی وجود ندارد – دو هواپیمای تولید شده خود سقوط کردند – به جستجوی روح منجر نشد. در عوض، ظاهراً این غول مانند همیشه به انجام تجارت خود ادامه داد، از جمله درخواست معافیت های ایمنی از اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده (FAA).

بوئینگ نه تنها یک پیمانکار دفاعی بزرگ است، بلکه بخشی از دو قطبی (با رقیب اروپایی ایرباس) است که سفارشات آن برای سال‌ها در آینده تضمین می‌شود. مطمئناً ایرباس نمی تواند به سادگی تولید خود را افزایش دهد تا سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهد. در همین حال، مدیران بوئینگ همچنان ده‌ها میلیون دلار پاداش دریافت می‌کنند.

به سادگی، به نظر می رسد هیچ انگیزه واقعی برای تصمیم گیرندگان کلیدی در بوئینگ وجود ندارد تا راه خود را تغییر دهند – آنها پرداخت هنگفت برای تحقیر عمومی.

در ظاهر، مفاد قرارداد حاضر نیز تفاوت چندانی با قرارداد 2021 ندارد، به جز نظارت شخص ثالث (اگرچه ناظران منتظر جزئیات بیشتر هستند). اما این نظارت شامل حسابرسی رویه های ایمنی و انطباق بوئینگ، کاری که FAA قرار است به طور معمول در هر صورت انجام دهد.

در درخواست نظارت شخص ثالث، به نظر می رسد وزارت دادگستری به توانایی FAA برای نظارت موثر بوئینگ اعتماد ندارد. شاید این حرکت آغاز دوره جدیدی از نظارت نظارتی “خصوصی” تر در حمل و نقل هوایی باشد.

آیا خطوط هوایی نگران هستند؟ برخی به نظر می رسند و برخی دیگر نیستند. امارات به بوئینگ هشدار داده است که باید برای رفع مشکلات اقدام کند و رئیس تیم کلارک نیز گفته بود که این شرکت هواپیمایی مهندسین خود را برای نظارت بر کیفیت بفرستد.

اسکات کربی، مدیر عامل خطوط هوایی یونایتد، ظاهراً از بوئینگ خواسته است تا ساخت نسخه های پیشرفته تر Max را متوقف کنید.

در مقابل، رایان ایر از صمیم قلب پشتیبانی برای بوئینگ. در واقع، مدیر عامل مایکل اولری از تماس مدیریت بوئینگ “جوجه های بی سر” در سال 2022 به تمجید از آنها در سال 2024 گفت که ایمنی آنها “”واژه شماره یک.”

اما با آشکار شدن این رویدادها و ادامه آشفتگی در بوئینگ، مسافران احتمالاً با کرایه های بالاتر. کسانی که مایلند از پرواز با هواپیماهای بوئینگ مانند 737 مکس اجتناب کنند می تواند، اما اغلب پیچیده و گران است.

اما نگرانی های بزرگتری وجود دارد. یعنی این تصور که قوس جهان اخلاقی به سمت عدالت خم نمی شود – بلکه به اراده ثروتمندان و قدرتمندان خم می شود.

اصلاح این مشکل نیازمند رویکردی است که روشن کند هیچ کس فراتر از قانون نیست، که به معنای مسئول دانستن مدیران اجرایی است.

یکی از راه‌های انجام این کار، ایجاد بازپس‌گیری مالی است – در این مورد، طراحی قراردادهایی برای بازیابی غرامت مدیرعامل در صورت تصادف یا نزدیک به مفقود شدن ناشی از رفتار مجرمانه.

ما که پرواز می کنیم، هر بار که سوار هواپیمای بوئینگ یا در واقع هر نوع دیگری می شویم، به معنای واقعی کلمه پوست را وارد بازی می کنیم. clawback های مالی پوست اجرایی بسیار مورد نیاز را در بازی تزریق می کنند. در حالی که این امر مسافران و مدیران اجرایی را با هم برابر نمی کند، ممکن است اعتماد را به سیستم بازگرداند.

این مقاله از مکالمه تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است. اصلی را بخوانید مقاله.